السلام ای گهر لعل بد خشان نبی

موسم عاشقی وشیوه ی استادامد

وقت ان امده بابا که به دور تو بگردم

وقت ان امده بابا که دهی اذن نبردم    

وقت امده باباکه دهی اذن نبروم

درحجله گه گورتونمایی کفنم را

ای شاه خلاص ازغم ورنج مهنم کن

بادستبا دست خودای بابا توبفرما کفنم را

ایوای براحوال کسی کزنظرافتد

بیچاره جوانی که زچشم پدرافتد

دیگربه چه کارایدواین اسلحه ی جنگ

گفتم که یقین روزجدل کاروکرافتد

بی اسلحه این دم بروم جانب میدان

تانام من ازصفحه ی ایم وبروفتد

رضابرمرگ اکبرگشته بابم

برای ام لیلا کبابم

خداوندابه صبری به لیلا

که بخشداذن میدان اکبرش را

ازخیمه گه بیرون بیاباچشم ترلیلا

ای بی پسرلیلاای خون جگرلیلا

بلافاصله

ارام جانت می رودسوی سفرلیلا

ای بی پسرلیلاای خون جگرلیلا

صغرا اگر پرسد ز تو از دوری اکبر بر گو به ان متحم خود پیش مرگ ان پدر خود پیش مرگ ان پدر شد بی پسر لیلا

مادربیاسیرم ببین وقت جدایی شد

اکبرفدایی شد ای بی پسرلیلاای خون جگرلیلا

                                    شیری که دادی ازوفاشیری که دادی ازجفا

مادرحلالم کن ترک وصالم کن مرده خیالم کن

شب هانخفتی تاسحر شب هانخفتی تاسح

ازبهرمن لیلا ای بی پسرلیلاای خون جگرلیلا

بلافاصله

لیلا درازخیمه که عمرت سرامده

اکبر پی وداع برمادرامده

بیالیلای دل خسته علی بارسفربسته

چه مرغی بال وپربسته بنال ولی اهسته اهسته

نمی دانم حلالم کرده ای   مادر نمیدانم حلالم کرده دراین صفر یا نه                                                                  

زاکبرکرده ای یکبارگی قطع نظریانه

ندانم دررکاب زادهی ی  زهرادراین صحرا

توانی کردقربانی چو اکبریک پسر یانه

های عزیز دلم مادر خوش ان روزی که در خانه چه کردی مادر زدی بر زلف من شانه                                                                                 

مادر شود این چرخ ویرانه بنال مادر ولی اهسته اهسته

مادر به کربلا بنگر شور و مهشر است ارم به بیش تو اه چو زلفین اکبر است مادر زحمت بکش ز خیمه بارون ارمیده

بیوه (2)بابم غریب و بی کس و بی یار و یاور است

علی اکبر دراین سامان عجب خاکی به پاکردی

زرفتن مادرپیرت خبرکردی

الا ای هاجر ثانی علی را کن تو قربانی مادر به راه حی سبحانی بنال مادر ولی اهسته اهسته

مادر مادر دلیل به باب غریبم نظاره کن تنها میان لشکر کفار تو چاره کن باقی نظر کند به یقین گاه بر یسار از بهر

جنگ اکبر خود را اشاره کن

مادر جان مدینه با دو سر شادی چه کردی مادر بقریدی رخت دامادی مادر کفن شد خلعت شادی بنال مادر ولی اهسته

اهسته

مادر مکن ز پشت سرم اه و ناله وزاری مگر خبر ز حسین شاه کم سپاه نداری شود چه روز قیامت مگر تو چشم شفایت

به نزر فاطمه و محشر سیاه نداری

های عزیز دلم مادر چو گردم گشته از خنجر مادر بیا سر نعشم مکن گیسو مزن بر سر بنال مادر ولی اهسته اهسته

صداازخیمه گه بیرون ایدامان دادازجدایی

صدای مادرم یاخواهرایدامان دادازجدایی

مادربرولیلامکن همدردوپیدا غریبیم جان مادر دم دیگرکه نعشم بی سرایدامان دادازجدایی مادر مدینه یادم اوردی غمم بر سینه جادادی الا ای چرخ بر گردی  مادربیا زقطع نظرکن رفیقانم چودیدی یادمن کن امان دادازجدایی

مادر مادرمادرلیلا مادر(2)

مادرمادربه خدامن اکبرم مادر(2)

مادرجان چرابرسیه کردی تومادر هنوزای دل غمیده زنده است واکبرنرفتم من به میدان خاطرتو ولی دارد حکایت اکبرتومادرجان حسین دراین بیابان گشته گرددتن پاگش به خون اغشته گرددزیک سومادرقاسم بیاید    برای قاسمش گیسو گشاید ز یک سو مادر عباس مظهر کند گریه بر حال ان دلاورمادرجان زیک سوفاطمه باچشم گریان بگویدای حسینم ای حسین جان اگرزهرابپرسدازتولیلا چرااکبرنشدمقتول عداجواب فاطمه ای جان مادرچه خواهی گفت تودرفردای محشرمگر او از حسینش بود و بهتر ویا از قاسم و عباس و جعفر جواب فاطمه ای جان مادرچه خواهی گفت تودرفردای محشر

پس از قتل حسین ان قوم بی دینمادر زنند اتش تمام خیمه از کین تو هم ای مادر من خوار و گردید اسیر کوچه و بازار و گردید

روم دیگرنمی بینی تورویم

زنی ازفرقتم برسینه وسر

          خدا حافظ که ما رفتیم و رفتیم غربیم جان مادر دعایی بر شما گفتیم و رفتیم

ای شه بار گاه عز و جلال هم رکاب تو نصرت و اقبال جز لباس شهادت ای سرور نبرازد به قامت اکبر

اگربارگران بودیم ورفتیم

اگرنامهربان بودیم ورفتیم

شماباخنمان خوبمانید

که مابی خانمان بودیم ورفتیم

-------------------------------- ------------------------------------------------------------------------

ای مبارک کفن خلعت بار کبری ای که هستی به من تازه جوان عزرائیل های که من تازه جوانم به دلم مرده فسول های ای که نشینم من دل خون به بر تازه عروس های علی اکبر از دل بر اور خروش بنال و کفن بر تن خود بپوش ندارند  ندارند دگر طاقت کس از مرد و زن که بر پیکر من بپوشند کفن الا ای کفن ای کفن(2)زمانی یکن گریه به حالم علی اکبر از دل بر اور خروش( بنال و کفن بر تن بپوش (2)) پدر جان چرا دیده بر بسته ای بابا بابا چرا شیشه ی صبر بشکسته ای بقربان تو نور چشمم بمن گو مبارک تورا این کفن

   های علی اکبر از دل بر اور خروش بنال و کفن بر تن بپوش دریغا که صغرا ندارد خبر کفن پوش گشتم روم بر سفر

که وامصیبت سکینه امد

فغان که باب مدینه امد 

کفن نباشدقبای شادیست

زمان عیش است نه نامرادی

تومی پرستی که شاه معراج

خودازغلامی نمایداخراج

فردی                               با                           سکینه

مسلمانان دلم یادوطن کرد

نمی دانم وطن کی یادمن کرد

اه وطن من غیر یک خواهر ندارم سکینه رو قلمدانی بیاور

هامی نویسم نامه ای باسوزسینه

                                                ای برای خواهرم اندرمدینه

خدای من مینویسم نامه ای با اشتیاقم

الفراق قلفراق قلفراق

السلام خواهر مهرت رسید السلام ای بی نوای بی تبی خواهر جان ای علی سه سالو با ماه و روز من گوشو کن خواهر غم جان سوز من روز اول چون رسیدیم کربلا اب بستن کوفیان بر روی ما اخی خواهر گرفتم چون به کف انبر قلم را داد بی داد  خواهر جان دست عباس ان عموی با وفا شد قلم اندر زمین کربلا  حجله گاه قاسم گل بو و غم شد عزا اندر زمین کربلا خواهر جان قهر جان بازی برای شیهیان نوبت اکبر رسیده این زمان اگر نمیبینم دگر روی تورا کن حلالم خواهر نیکو لقا فدایت ای سکینه جان خواهر برو زودی بیاور یک کبوتر

های بیا بلبل گلزار ماتم ای کبوتر ای غریبان را تو محرم .کبوتر بر پر بال تو نازم .کبوتر بین به حال جان گدازم  .کبوتر من غریبم یاورم باش انیس و مونس غم پرورم باش کبوتر یک نظر بنما به رویم ای بپر از کوچه ی دختر عمویم بگو افتاده دیگر زین علامت ای کبوتر عروسی من و تو در قیامت محله شان را کن تو پیدا بشین یک دم به بام خانه ی ما کبوتر در ان جا یک علیل زار و خسته وای به حسرت بر سر راهم نشسته بگو خواهر به غم گشتم گرفتار ای دریغ از راه دور و رنج بسیار داد بیداد اگر پرسد علی اکبر بی وفا شد وای چه گویی بی وفایی ش از قضا شد اگر پرسد علی اکبر کجا شد بگو خاکش زمین کربلا شد .کبوتر نیست گر مکس جایز ز پرواز و ز صغرا شاد و فایق

عشق وگویدرودم شمشیرونی عقل وگویدمادرد ایدزپیعشق وگویدسینه رابگشازتیرعقل وگویدمادرت گردداسیر

لازم امددوچشمان ترکنمیک وداعی باعلی اصغرکنمای سکینه خواهرغم پرورمدربرم اورعلی اصغرم

ای برادرجان علی اصغرمدستهای کوچکت کن گردنم زیرحلقومت ببوسم یااخا زانکه می گرددهدف تیربلاعلی جانم لبت از تشنگی تبخال بسته وای دلت مثل دلم صد جا شکسته

وای امان های .ای خوش ان روزی که ما هم خانمانی داشتیم در بر اهل و وطن قدر و مقامی داشتیم ای وای ای وا ی

اخرای دنیامگریک جورمروت درتونیست مادل پرحسرت وقلب کبابی داشتیم گربگویم یاری بابم نما

طفلی ویاری نبایدازشما تاتوانی گریه کن ای نورعین برغریبی های بابایم حسین این طفل راپدرمن به تومی سپارمش چون اوصغیراست ومن دوست می دارمش اگربه قیامت بی پاکیای اهل حرم خدانگهدار

به ابن سعدبگوییدکه ای جفاگستر

طلب نموده توراشبه روی پیغمبر

لشکر منم ان تازه جوان بلبل بستان امامت سمر باب کبارت که بود جد من ان ختمرو سالار احمد و محمود و محمد (اللهم صل الله محمد و اله محمد) قرض از قاب و قرم هان بگویم به شما فرقه ی  فارق ز خدا باب رسول این حسین است که از مکه به تندی به مهمانی اش هر چیز که اندر حرمش قهتی اب است دل جمله کباب است شما را چه جواب است بر این جان و جفا را *

ای گروه شرر (2)کینه بر ا بسی بر ا ز اهنگر و خیر سرا بی سمر بی خبر از عدل و عدالت .همه بی دین و حماقت همه در جهل بقایت همه مشتاق زرارت همه اماده به غارت که به همراه ببردید چنین خاری خفت *لشکر لشکر کنم ای لحظه نصیحت هر چه راه از سعادت که بگیرد ره وحدت گویمش مرز محبت که بیاید چند قدم پیش ز حمت که پزیرید ز من ای سپه کار سعادت به شما رهنمایی کنم از بهر دیارت والا به کفم تیغ شجاعت به تنم جوشن عزت به سرم خود شهامت به رگم خون امامت بشناسید مرا جمله سراسر که منم شبه محمد *لشکر باز وازح تر بگویم اگر هم نشناسید بگویم بشناسید من ان سپت  پیامبر  گل گلزار علی ساقی کوثر و جگر گوشه ی زهرای متحر که مرا نام نهاد است شهنشاه شهیدان علی اکبر * لشگردانی امشب چه شبی است هوالله شب جانبازی اکبرشب دامادی قاسم شب قنداقه به خون گشتن اصغر پدرم والدمیدان رودشادپس شما گوش دهید لحظه ای برناله ی طفلان چه سکسینه چه رقیه چه علی اصغربی شیرودگرمادراووهمه ی زن ها دل افسرده دل پژمرده نمگی شغل خودبنمودند همی اه وفغان راکه علی اکبرم امده ام باشتاب تابرم اب سوی خیمه سرا

خدایا برایش هجت تمام من رو سیاه های بی الگناه

یا قاهر العدو ویا والی الولی یا مذهر العجائب مرتضا علی

پدرسنگینی اهن مراخواهدنمودازار

زتاب تشنگی درجنگ دستم فتادازکار

اگرگرددمیسرقطره ی ابی برای من

زیک حمله برون ارم دمارازلشگردشمن 

فلک خراب شوی بامنت چه اندرنظراست

لب پدرزلب من هنوزخشک تراست

سیراب گشتم ای پدرمهربان من

گویاکه چشمه ابی شددردهان من

دوباره رسم از پی کار و زار که از جان اعدا بر ارم دمار

خدا حافظ ایا بار کبارم شما را من به خاطر می سپارم عزیزان عید   قربان است امروز که قتل نو جوانان است و امروز

عقاب ای عفع اوج سعادت

عقاب ای پیک معراج سعادت

عقاب بروس بر چشمم  تو شام است

یقین دانم که در این صحرا اسیرم

مشوراضی دراین میدان بمیرم

عقاب ارام زمان همت توست

زمابگذشت زمان همت توست

هرکه  باشد (نمیدونم چه حاجتی داری اما مریض دار زیاد التماس دعا گفته کسی که پدرش مریض خواهرش مریض برادرش مریض کسی که اولاد گیرش  نمیاد التماس دعا گفته ودر حسینیه -------- در میت سید ها بزرگ ها فقیر ها چی میخوای از این جا بهتر التماس دعا میدی دلت میخواهد همچین روزی کربلا باشی منم دعا کنید ذاکرینم دعا کنید ببینم چقدر امام حسین رو دوست داری سیم دلت وصل کن پیر مرد ها در حق جوونا جوونا در حق پیر مرد ها التماس دعا )

اگر خسته جانی بگو یا حسین اگر مریض و مکتب و حاجت داری گرفتاری قرض داری بلند تر بگو یا حسین

تند گر بیفتد به دام بلا  مترس از بلا و بلند تر بگو یا حسین

شهنشاه دشت نجف یاعلی

امیردیارنجف یاعلی

علی جان کجایی به بدادم برس

بجزتوندارم کس دادرس

بزن دست برقبضه ی ذوالفقا ر

براورازدیار مخالف دمار

بلافاصله

بابا،بابا،عموجان عباس،بابا

عموجان عباس،چشم انتظارم صغرا

بلافاصله

 های زتیغ کج منقذنابکار

 امید وارم مادری که داغ جوون دیده در این مجلس نباشه

ای دل از دست و رفت و شدم بی قرار

عقاب ای عقاب ای سه رشت دقا ای اسب کنم دست برگردنم ای عقاب مهرتودردلم ای اسب باوفای  ده رکاب به اسب من ای اسب عقاب از یاری ای اسب تن مجروح مراروی زمین نگذاری ای عقابِ من ای مرکب باوفا تومرا برسان سوی خیمه سرا پدرم ایستاده برسرراهم من ازاوازدلش اگاهم ای عقاب من همتی کن پاره پاره شدجسم ازتیغ وتیغ مانده ام ای عقاب بین دشمن اسیر بشواین پیغام ازمن ای باباابتا عَلش کرده مستلاش ای عقاب من همتی کن ای اسب ای دراین قوم دقا وعده به صغراوعتش که علی اکبرت از کربلامی اید اگرمی توان توباشوروشی خبرده بزودی به بابام حسین بگوای پدررخت غم کن برت بابا بزودی بیادیدن اکبرت ندارم دگرطاقت انقلاب ای اسب دگرطاقت ندارم ببرگوشه ای برزمینم گذار

التماس دعا